-
1 termino
termĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] borner, limiter, délimiter, circonscrire, fixer, marquer. [st2]2 [-] clore, terminer, finir, achever. - terminare imperium Oceano, Virg.: avoir l'Océan pour limites de son empire. - ut subjectos campos terminare oculis haud facile queas, Liv. 32, 4, 4: si bien qu'on ne pourrait pas facilement voir où finissent les plaines qui s'étendent devant soi.* * *termĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] borner, limiter, délimiter, circonscrire, fixer, marquer. [st2]2 [-] clore, terminer, finir, achever. - terminare imperium Oceano, Virg.: avoir l'Océan pour limites de son empire. - ut subjectos campos terminare oculis haud facile queas, Liv. 32, 4, 4: si bien qu'on ne pourrait pas facilement voir où finissent les plaines qui s'étendent devant soi.* * *Termino, terminas, pen. corr. terminare. Cic. Finer, Mettre fin à quelque chose, Terminer.\Terminare bona voluptate. Ci. Dire que la fin de touts biens c'est volupté, Mesurer la fin de touts biens par volupté, Dire que volupté est le souverain bien.\Terminare sententiam. Cic. Achever.\Vnde est orsa, in eodem terminetur oratio. Cic. Soit finee.\Terminare. Cic. Asseoir bornes, Borner, Limiter.\Subiectos campos oculis terminare haud facile queas. Liuius. Il n'est pas facile de regarder jusques au bout des champs, tant est grande l'estendue.\Terminare modum alicuius artis. Cicero. Mettre fin à quelque chose. -
2 termino
termino termino, avi, atum, are отделять, ограничивать -
3 término
nmterm n, time limit nbajo los términos del contrato under the terms of the contracta término at termtérminos y condiciones terms and conditionstérminos estrictamente netos terms strictly net(t)términos ventajosos favourable terms -
4 término
-
5 termino
termino, āvi, ātum, āre (terminus), begrenzen, abgrenzen, abmarken, I) eig.: intra finem loci, quem oleae terminabant, Cic.: fana, Liv.: fines vestri imperii, Cic.: agrum publicum a privato, Liv.: stomachus palato extremo terminatur, endigt, stößt an usw., Cic. – II) übtr.: 1) begrenzen, abgrenzen, a) = beschränken, einschränken, sonos vocis paucis litterarum notis, Cic.: gloriam suam, seinem R. ein Ziel setzen, Cic.: oblivione terminari, in Vergessenheit geraten, Iustin. – b) ermessen = nach einer festen Regel bestimmen, numquam terminat nec magnitudinis nec diuturnitatis modum, Cic.: at nos metiendi ratiocinandique utilitate huius artis terminavimus modum, Cic.: bona voluptate, mala dolore terminavit, hat das Gute in das Vergnügen gesetzt usw., Cic. – 2) beschließen, beendigen, bellum, Liv.: orationem, Cic.: numerose terminare orationem, Cic.; dah. oratio terminata, numerös schließend, Cic. – als gramm. t.t. terminari in alqa re, sich endigen, genetivus casus in is syllaba terminatur, Charis. 1, 20, 8.
-
6 término de distancia
= término de la distancia; CO, PE, VE (возможно кратчайший) срок (явки в суд или выполнения действия, предписанного судом), зависящий от дальности расстояния -
7 término de la distancia
El diccionario Español-ruso jurídico > término de la distancia
-
8 término municipal
término municipalGemeindebezirk -
9 término técnico
término técnicoFachausdruck -
10 término mayor/medio/menor
término mayor/medio/menormajor/middle/minor term -
11 termino
termino, āvi, ātum, āre (terminus), begrenzen, abgrenzen, abmarken, I) eig.: intra finem loci, quem oleae terminabant, Cic.: fana, Liv.: fines vestri imperii, Cic.: agrum publicum a privato, Liv.: stomachus palato extremo terminatur, endigt, stößt an usw., Cic. – II) übtr.: 1) begrenzen, abgrenzen, a) = beschränken, einschränken, sonos vocis paucis litterarum notis, Cic.: gloriam suam, seinem R. ein Ziel setzen, Cic.: oblivione terminari, in Vergessenheit geraten, Iustin. – b) ermessen = nach einer festen Regel bestimmen, numquam terminat nec magnitudinis nec diuturnitatis modum, Cic.: at nos metiendi ratiocinandique utilitate huius artis terminavimus modum, Cic.: bona voluptate, mala dolore terminavit, hat das Gute in das Vergnügen gesetzt usw., Cic. – 2) beschließen, beendigen, bellum, Liv.: orationem, Cic.: numerose terminare orationem, Cic.; dah. oratio terminata, numerös schließend, Cic. – als gramm. t.t. terminari in alqa re, sich endigen, genetivus casus in is syllaba terminatur, Charis. 1, 20, 8. -
12 terminō
terminō āvī, ātus, āre [terminus], to set bounds, mark off by boundaries, bound, limit: praetores terminare iussi, quā, etc., i. e. to bound their jurisdiction, L.: finīs imperi caeli regionibus: fana, L.: stomachus palato extremo atque intimo terminatur, ends in: imperium Oceano, famam astris, V.—Fig., to limit, set limits, circumscribe, bound: isdem finibus gloriam, quibus vitam: ea (lingua) vocem terminat: campos oculis, i. e. reach the limits of, L.— To limit, define, determine: bona voluptate, mala dolore.— To set bounds, close, finish, end, terminate: clausulas longā syllabā: ut pariter extrema terminentur.* * *terminare, terminavi, terminatus Vmark the boundaries of, form the boundaries of; restrict; conclude -
13 término coordinado
término coordinado(TC)Ex: Amongst them can be listed: 'GT' Generic to; 'SA' See also; 'TT' Top term in a hierarchy; 'XT' Overlapping term; 'AT' Associated term; 'CT' Co-ordinate term; 'ST' Synonymous term; and 'SU' See Under.
-
14 término específico genérico
término específico genérico (NTG)Ex: The Unesco guidelines allow a distinction to be made between the NTG (narrower term generic) and NTP (narrower term partitive) relationships.
-
15 término específico partitivo
término específico partitivo (NTP)Ex: The Unesco guidelines allow a distinction to be made between the NTG (narrower term generic) and NTP (narrower term partitive) relationships.
-
16 término genérico
término genérico(TG)Ex: A generic term (GT) is a broader term representing the genus of a generic relation.
-
17 término que solapa a otro en el significado
término que solapa a otro en el significado(TX)Ex: Amongst them can be listed: 'GT' Generic to; 'SA' See also; 'TT' Top term in a hierarchy; ' XT' Overlapping term; 'AT' Associated term; 'CT' Co-ordinate term; 'ST' Synonymous term; and 'SU' See Under.
Spanish-English dictionary > término que solapa a otro en el significado
-
18 termino
termĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [terminus], to set bounds to, mark off by boundaries, to bound, limit (class.; syn.: finio, definio).I.Lit.:II.terra mare et contra mare terras terminat omnes,
Lucr. 1, 1000:fines,
Cic. Off. 1, 10, 33; cf.:quorum alter fines vestri imperii non terrae sed caeli regionibus terminaret,
id. Cat. 3, 11, 26:locus, quem oleae terminabant,
id. Caecin. 8, 22:quo (lituo) regiones vineae terminavit,
id. N. D. 2, 3, 9:fana,
Liv. 5, 50, 2:stomachus palato extremo atque intimo terminatur,
Cic. N. D. 2, 54, 135:pars prior (togae) mediis cruribus optime terminatur,
Quint. 11, 3, 139 et saep.:agrum publicum a privato,
Liv. 42, 1, 6; Inscr. Orell. 3260.— Absol.:(praetores) terminari jussi, quā ulterior citeriorve provincia servaretur,
Liv. 32, 28, 11:famam qui terminet astris,
Verg. A. 1, 287.—Trop., to limit, set limits to; to circumscribe, fix, define, determine:B.isdem finibus gloriam, quibus vitam,
Cic. Sen. 23, 82:quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes suas terminare,
id. Arch. 11, 29:spem possessionum Janiculo et Alpibus,
id. Mil. 27, 74:sonos vocis paucis litterarum notis,
id. Tusc. 1, 25, 62:quod ipsa natura divitias, quibus contenta sit et parabiles et terminatas habet,
id. Fin. 1, 13, 46; cf.:victu atque cultu terminatur pecuniae modus,
id. Par. 6, 3, 50:modum magnitudinis et diuturnitatis,
id. Tusc. 2, 19, 45:qui (Epicurus) bona voluptate terminaverit, mala dolore,
id. Off. 3, 33, 117:summam voluptatem omnis privatione doloris,
id. Fin. 1, 11, 38:ea (lingua) vocem fingit et terminat,
id. N. D. 2, 59, 149:ut subjectos campos terminare oculis haud facile queas,
i. e. reach the limits, Liv. 32, 4, 4:gloriam tantam futuram, ut terminari nullo tempore oblivione possit,
Just. 22, 5, 12:prooemia intra quattuor sensus,
Quint. 4, 1, 62.—Transf., to set bounds to, to close, finish, end, terminate:sententiam numerose,
Cic. Or. 59, 199:clausulas longa syllaba,
id. de Or. 3, 47, 183; cf.:ut pariter extrema terminentur,
id. Or. 12, 38:ut, unde est orsa, in eo terminetur oratio,
id. Marcell. 11, 33:si, ut Maecenas, etc., dicerentur, genitivo casu non e litterā sed tis syllabā terminarentur,
Quint. 1, 5, 62:jam imperio annuo terminato,
Cic. Fam. 3, 12, 4:si negotium terminatum est,
Dig. 47, 2, 58:rem judicio,
ib. 50, 16, 230:litem,
ib. 42, 1, 40.—Hence, adv.: termĭnātē, with limits, Auct. Cas. Lit. Goes. p. 243. -
19 termino
termino, 1, define, limit, H. 4:7.* -
20 termino
término, estado o situación en que se cuentra alguien o algo, plazo determinado,/ expresiones, voces
См. также в других словарях:
término — (Del lat. termĭnus). 1. m. Último punto hasta donde llega o se extiende algo. 2. Último momento de la duración o existencia de algo. 3. Límite o extremo de algo inmaterial. 4. mojón (ǁ señal permanente que fija los linderos). 5. Línea divisoria… … Diccionario de la lengua española
término — sustantivo masculino 1. Extremo, límite o final: el término del viaje. El curso llega a su término. Sinónimo: fin. 2. Espacio limitado o determinado de tiempo: En el término de una semana debe estar todo acabado. Sinónimo: plazo. 3 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Término municipal — de Aranjuez, en Madrid (España). Un término municipal (T.M.), en España, es el territorio, perfectamente delimitado, de un municipio; el territorio al que se extiende la acción administrativa de un ayuntamiento. La Ley 7/1985, de 2 de abril,… … Wikipedia Español
Término (dios) — Término, según Hans Holbein el joven Término era un dios latino protector de los límites y a quien se confunde algunas veces con Silvano. Según Plutarco, Numa fue el primero que hizo colocar los límites en los campos para separar las propiedades… … Wikipedia Español
Término augustal — encontrado en el municipio de Valdeolea (Cantabria). Fijaba el límite entre el territorio de la ciudad romana de Julióbriga y los terrenos de la Legio IIII Macedonica … Wikipedia Español
término — Frontera o límite. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
término — s. m. 1. Momento ou local em que algo acaba. = FIM, LIMITE, TERMO 2. Marca que limita um espaço ou uma propriedade. = BALIZA, LIMITE, RAIA ‣ Etimologia: latim terminus, i … Dicionário da Língua Portuguesa
termino straipsnis — statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Terminologinių duomenų rinkinio dalis, kurią sudaro vienos sąvokos terminologiniai duomenys ir metaduomenys. atitikmenys: angl. terminological entry pranc. article terminologique šaltinis 1. Pritaikyta iš ISO… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
Término — (Del lat. terminus, mojón.) ► sustantivo masculino 1 Punto o momento en que termina una cosa: ■ llegamos al término del viaje. SINÓNIMO final 2 Espacio de tiempo señalado para la realización de una cosa: ■ la ley señala un término de seis meses… … Enciclopedia Universal
término — (Del lat. terminus, mojón.) ► sustantivo masculino 1 Punto o momento en que termina una cosa: ■ llegamos al término del viaje. SINÓNIMO final 2 Espacio de tiempo señalado para la realización de una cosa: ■ la ley señala un término de seis meses… … Enciclopedia Universal
término — {{#}}{{LM SynT38534}}{{〓}} {{CLAVE T37599}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}término{{]}} {{《}}▍ s.m.{{》}} = {{<}}1{{>}} {{SynF18219}}{{↑}}fin{{↓}} • final • conclusión • vencimiento ≠ principio = {{<}}2{{>}} {{♂}}(en un… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos